Προϊστορικοί πολιτισμοί άρχισαν να αναπτύσσονται στα Βουλγαρικά εδάφη κατά τη Νεολιθική περίοδο. Η αρχαία ιστορία της γνώρισε την παρουσία των Θρακών και αργότερα των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Η εμφάνιση ενός ενιαίου Βουλγαρικού κράτους ανάγεται στην ίδρυση της Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 681 μ.Χ., που κυριάρχησε στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων και λειτούργησε ως πολιτιστικός πυρήνας για τους Σλαβικούς λαούς κατά το Μεσαίωνα. Με την κατάρρευση της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 1396, τα εδάφη της περιήλθαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για πέντε σχεδόν αιώνες. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878) δημιούργησε το Τρίτο Βουλγαρικό Κράτος. Τα επόμενα χρόνια έζησε πολλές συγκρούσεις με τους γείτονές του, γεγονός που ώθησε τη Βουλγαρία να συμμαχήσει με τη Γερμανία και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Το 1946 έγινε Σοσιαλιστικό κράτος με μονοκομματικό σύστημα. Το 1989 το Κομμουνιστικό Κόμμα επέτρεψε πολυκομματικές εκλογές, μετά τις οποίες η Βουλγαρία στράφηκε στη δημοκρατία και στην οικονομία της αγοράς.

Ο πληθυσμός των 7 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κατά κύριο λόγο αστικός και συγκεντρωμένος κυρίως στα διοικητικά κέντρα των 28 επαρχιών της. Οι περισσότερες εμπορικές και πολιτιστικές δραστηριότητες συγκεντρώνονται στην πρωτεύουσα Σόφια. Οι ισχυρότεροι τομείς της οικονομίας είναι η βαριά βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας και η γεωργία, που στηρίζονται όλοι σε τοπικούς φυσικούς πόρους.

Σόφια

Η Σόφια είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας. Είναι η 14η μεγαλύτερη πόλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πληθυσμό πάνω από 1,3 εκατομμύρια κατοίκους. Βρίσκεται στη δυτική Βουλγαρία, στις πλαγιές του όρους Βίτοσα, λιγότερο από 50 χιλ. οδικώς από τα σερβικά σύνορα. Βρίσκεται στο κέντρο της Βαλκανικής Χερσονήσου. Βρίσκεται στο μέσο μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Αδριατικής Θάλασσας, ενώ η πλησιέστερη σε αυτή θάλασσα είναι το Αιγαίο.

Η Σόφια είναι από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης, τόπος ανθρώπινης κατοίκησης τουλάχιστον από το 7.000 π.Χ., ενώ το σλόγκαν της πόλης είναι “μεγαλώνει αλλά δεν γερνά”. Η αρχαιότερη επίσημη αναφορά της πόλης ήταν τον 7ο αιώνα π.Χ.

Πολλά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια, πολιτιστικά ιδρύματα και εμπορικές επιχειρήσεις της Βουλγαρίας είναι συγκεντρωμένα στη Σόφια.

Φιλιππούπολη

Η Φιλιππούπολη γνωστή και ως Πλόβντιβ ή Πλόβντιφ, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας με πληθυσμό 341.567 κατοίκων το 2015, ενώ 544.628 ζουν στην αστική της περιοχή. Είναι σημαντικό οικονομικό, συγκοινωνιακό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο.

Η Φιλιππούπολη έχει ενδείξεις κατοίκησης από την 6η χιλιετία π.Χ., με ίχνη Νεολιθικού από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ. Το 12ο αιώνα π.Χ. το χωριό εξελίχθηκε σε πραγματική πόλη κατοικούμενη από Θράκες, κατατασσόμενη μεταξύ των αρχαιότερων πόλεων του κόσμου. Η πόλη ήταν γνωστή στη Δύση για το μεγαλύτερο μέρος της καταγεγραμμένης ιστορίας με το Ελληνικό της όνομα (Φιλιππούπολις). Η πόλη ήταν αρχικά Θρακικός οικισμός, που δέχθηκε αργότερα εισβολές Περσών, Ελλήνων, Κελτών, Ρωμαίων, Γότθων, Ούννων, Βουλγάρων, Ρώσων, Σταυροφόρων και Τούρκων. Στις 4 Ιανουαρίου 1878 η Φιλιππούπολη απελευθερώθηκε από την Οθωμανική κυριαρχία από το Ρωσικό στρατό. Παρέμεινε εντός των συνόρων της Βουλγαρίας μέχρι τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, οπότε έγινε πρωτεύουσα της αυτόνομης Οθωμανικής περιοχής της Ανατολικής Ρωμυλίας. Το 1885 η Φιλιππούπολη και η ίδια η Ανατολική Ρωμυλία έγιναν τμήμα της Βουλγαρίας.

Η Φιλιππούπολη βρίσκεται στη νοτιοκεντρική Βουλγαρία στις δύο όχθες του Ποταμού Έβρου. Η πόλη έχει αναπτυχθεί ιστορικά σε επτά λόφους, μερικοί από τους οποίους έχουν ύψος 250 μέτρα. Λόγω των λόφων αυτών η Φιλιππούπολη συχνά αναφέρεται στη Βουλγαρία ως «Επτάλοφος».

Η Φιλιππούπολη φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως η Διεθνής Εκθεση, το διεθνές θεατρικό φεστιβάλ “Σκηνή στο σταυροδρόμι” και το τηλεοπτικό φεστιβάλ “Το χρυσό στήθος”. Υπάρχουν πολλά μνημεία διατηρούμενα από την αρχαιότητα, όπως το αρχαίο Ρωμαϊκό θέατρο, το Ρωμαϊκό ωδείο, το Ρωμαϊκό υδραγωγείο, το Ρωμαϊκό Στάδιο, το αρχαιολογικό σύνολο «Ειρήνη» και άλλα.

Σαντάνσκι

Το Σαντάνσκι (βουλγαρικά: Сандански, πρώην γνωστό ως Σβέτι Βρατς μέχρι το 1949) είναι πόλη και παραθεριστικό κέντρο στη νοτιοδυτική Βουλγαρία και ανήκει στην επαρχία Μπλαγκόεβγκραντ. Έχει πληθυσμό 26.959 κατοίκους (2012), έχει πάρει το όνομά του από τον επαναστάτη Γιάνε Σαντάνσκι και βρίσκεται σε κοιλάδα στους πρόποδες των Ορέων Πιρίν, στις όχθες του Ποταμού Σαντάνσκα Μπίστριτσα. Το Σαντάνσκι βρίσκεται περίπου 20 χλμ. από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Η πόλη βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση, με ήπιο προς ζεστό κλίμα (με την υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία στη χώρα, 14,1 β.C) και σχετικά πολλές ιαματικές πηγές, που το καθιστούν πολύ δημοφιλή προορισμό για ανάπαυση και αναψυχή.

Το Σαντάνσκι βρίσκεται στην Κοιλάδα Πετριτσίου-Σαντάνσκι και περιβάλλεται από το Πιρίν, τo Μπέλλες, το Όγκραγκντεν και σειρά άλλων μικρότερων βουνών. Η πόλη βρίσκεται περίπου 160 χλμ. νότια από την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας Σόφια κατά μήκος της Ευρωπαικής Οδού Ε79. Από τον ίδιο δρόμο στην ίδια σχεδόν απόσταση είναι η Θεσσαλονίκη.

Το Σαντάνσκι έχει αναπτυχθεί με αμφιθεατρικό τρόπο στις εξωτερικές νοτιοδυτικές πλαγιές των Ορέων Πιρίν στα χαμηλότερα μέρη του Ποταμού Σαντάνσκα Μπίστριτσα. Το υψόμετρο της πόλης είναι 240-300 μέτρα. Η γεωγραφική της θέση ανάμεσα στα Φαράγγια της Κρέσνας και του Ρούπελ συμβάλλει στις ήπιες χειμερινές θερμοκρασίες της πόλης. Στατιστικά το Σαντάνσκι έχει τις υψηλότερες θερμοκρασίες στη Βουλγαρία με συνολική ηλιοφάνεια 2450 ωρών το χρόνο.